Questioning everything & making the impossible possible…
“Ik zie ik zie wat zij niet zien” is de titel van het boek dat Dineke schreef. Het typeert in 1 zin haar ervaringen met het zorgsysteem en zoon Thomas die al op zeer jonge leeftijd een diagnose meekreeg waar je “u” tegen zegt. Een IQ van rond de 60, niet kunnen lopen, niet kunnen praten. Contactgestoordheid, klassiek autisme, uithuisplaatsing, het waren allemaal termen waar ze als jonge moeder niet zoveel mee had.
Dineke keek anders. Geloofde in een andere toekomst. Zonder dat ze de uitkomst daarvan nodig had. Met verbluffende resultaten. Dit typeert de aanpak binnen autismehuis. Kijken naar wat kan, in plaats van wat we denken dat niet kan. De bevlogen werknemers nemen niet zomaar voor waarheid aan wat andere diagnoses en verhalen ons willen vertellen. Binnen autismehuis maken ze liever echte verbinding met de kinderen. Vanuit een onvoorwaardelijke liefde en aandacht kijken we naar de drijfveren achter bepaald gedrag. Om ook vanuit dat perspectief naar de mogelijke verklaringen voor het niet consistent ontwikkelen van vaardigheden te kijken en zo te werken aan mogelijkheden. Een open blik en nieuwsgierige houding is daarbij cruciaal.
Waarom doen we wat we doen? Wat zit er achter de vaak uiterlijke schijn? Wat denken we diep van binnen en hoe bestuurt die programmering ons gedrag en daarmee de uitkomsten die we in het leven krijgen? En is die uitkomst echt wat we willen? Of juist helemaal niet? Is dit waar we het mee moeten doen, of zit er nog iets diepers achter?
Zomaar wat dingen die je zou kunnen horen tijdens de lunch met Robin en Dineke Hartman. Geen koetjes en kalfjes, maar direct tot de kern. Na de interactieve lunch met mede The Present 100 leden zullen we samen door het autismehuis lopen om ook te kunnen zien en ervaren hoe hetgeen we tijdens de lunch bespraken in de praktijk wordt gebracht. Voor meer informatie of vragen: info@thepresent.world
